Strefa dla ucznia i rodzica

Standardy ochrony małoletnich (wersja skrócona dla małoletnich)

Rekrutacja do klas pierwszych – rok szkolny 2024/25

Godziny dostępności nauczycieli 2024_25

PLAN ZAJĘĆ PEDAGOGA SZKOLNEGO

Broszury informacyjne pt. „Dzieci w wirtualnej sieci” i „Nastolatki w wirtualnym tunelu”

Szanowni Państwo,
W załączeniu przekazujemy opracowane przez Fundację Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii w Poznaniu ciekawe materiały pt. „Dzieci w wirtualnej sieci” i „Nastolatki w wirtualnym tunelu”. Zachęcamy do wykorzystania oraz rozpowszechnienia przez rodziców dzieci i młodzież.

broszura-dzieci-w-wirtualnej-sieci

broszura-nastolatki-w-wirtualnym-tunelu

———————————————————–

Jak rozmawiać z dziećmi o wojnie w Ukrainie?

Drodzy Rodzice

W ostatnim czasie dorośli z niepokojem śledzą doniesienia o wojnie w Ukrainie. Jest to temat, który budzi wiele emocji, nie da się go przemilczeć. Analizując, trudną do zaakceptowania, sytuację społeczną, jaką jest wojna, wielu rodziców zastanawia się, jak poruszyć ten temat ze swoimi dziećmi.

Dzieci również są zagubione, często przestraszone. Słyszą i widzą treści i obrazy, których nie rozumieją, które budzą ich lęk i wywołują strach. Dzieci potrzebują naszego wsparcia i rozmowy.

Nie unikajcie Państwo rozmowy z dzieckiem na temat obecnej sytuacji na świecie, na temat wojny.

Czasem, szczególnie w stosunku do dzieci młodszych, pojawia się pokusa, aby ochronić je przed okrucieństwem tego świata, złymi wiadomościami i ……. Nie rozmawiać. Ta strategia jest mało skuteczna i błędna. Dzieci nie da się trzymać pod kloszem, nie żyją w bańce czy próżni.

Rozmawiajmy, pytajmy, wyjaśniajmy, okazujmy uczucia, przytulajmy.

Poniżej znajdziecie Państwo linki pomocne w rozmowie.

https://dzieciecapsychologia.pl/jak-wspierac-i-czy-rozmawiac-z-dziecmi-o-wojnie-w-ukrainie/

https://kosmosdladoroslych.pl/ale-temat/jak-rozmawiac-z-dziecmi-o-wojnie-w-ukrainie/

https://www.youtube.com/watch?v=nFTWd4hCPwQ

—————————————————————————————————————————–

ROZMAWIAJMY, NIE ZABRANIAJMY!

 Drodzy Rodzice!

Gdyby ktoś pół roku temu powiedział nam, że za kilka miesięcy nastanie stan epidemii, że większość dnia będziemy spędzać w naszych mieszkaniach,                  a nasze dzieci i my będziemy jeszcze częściej „online” niż do tej pory, pewnie ogarnąłby nas lęk lub niedowierzanie. Od dwóch miesięcy wiele razy słyszałam z ust innych ludzi – „Wszystkiego bym się spodziewał/a, ale nie tego”. A jednak.

Czas, którego się nikt nie spodziewał, nadszedł. Czas lęku, złości, rozpaczy, bezradności i wszystkich tych emocji, których nie lubimy doświadczać.                     A jednak doświadczmy. Nasze dzieci również na co dzień doświadczają tych wszystkich emocji, choć niekoniecznie o tym mówią. Być może krzyczą, trzaskają drzwiami, „pyskują”, sprawiają wrażenie, że nie interesują się nauką, lekcjami. A za tymi zachowaniami kryje się lęk, złość, rozczarowanie, smutek.

Sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy jest trudna. Trudna dla nas – rodziców. A jak trudna może być dla naszych dzieci? Zwłaszcza dla nastolatków, dla których potrzeba przynależności do grupy jest tak silna. Właśnie w tym okresie –  okresie dorastania, rówieśnicy są bardzo ważni dla naszych dzieci, często wydaje się nam, że nawet ważniejsi niż rodzice (choć dom nadal pozostaje dla nastolatka fundamentem systemu wartości, wiążę się z zaspokojeniem potrzeby bezpieczeństwa, ale to często rówieśnicy „grają pierwsze skrzypce”).

Sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy, jest źródłem STRESU. Każdy z nas stara poradzić sobie ze stresem w taki sposób, jaki potrafi. Niestety nie każdy sposób jest dobry.

Jest wiele „pozytywnych” sposobów na poradzenie sobie ze stresem – odpowiednia dawka snu, sposób odżywiania, wysiłek fizyczny, utrzymywanie dobrych relacji z innymi ludźmi, samoakceptacja, myślenie pozytywne, posiadanie pasji (więcej o tym przeczytają Państwo w ZAKŁADCE PSYCHOLOGA I PEDAGOGA na stronie internetowej Szkoły – JAK ZADBAĆ O DOBRE SAMOPOCZUCIE W CZASIE PANDEMII?). Te sposoby są dobre również dla naszych dzieci. Jakkolwiek często słyszę od uczniów – nie mogę pojeździć rowerem z kolegami, póki nie odrobię lekcji; musze skończyć                               z rysowaniem – powinnam zająć się nauką; jak poprawię oceny – będę mogła przeczytać książkę, itp. Czy to na pewno system motywacyjny? Czy nie zabieramy naszym dzieciom aktywności, które obniżają poziom stresu  i pomagają im lepiej „stawić czoła wyzwaniom”? 

Drodzy Rodzice, nie neguję poprzez ten artykuł, że nauka nie jest ważna. Ale zamiast zabraniać – rozmawiajmy! Jeśli nasze dziecko zbyt dużo czasu poświęca według nas na rozwijanie pasji, kontakty z przyjaciółmi – powiedzmy: „Martwi mnie to, że ostatnio mało czasu spędzasz na nauce, w zamian tego – malujesz/ czytasz książki/ rozmawiasz z przyjaciółmi. Wiem, że to dla Ciebie ważne, ale zależy mi na Tobie i Twojej przyszłości. Czy możemy o tym porozmawiać?”. Pamiętajmy, że zarówno sport, jak i pasja, kontakty                                     z rówieśnikami to czynniki ochraniające nasze zdrowie – zdrowie psychiczne.

Może zdarzyć się również sytuacja, że dziecko w ten sposób „ucieka” od nauki, ale nie z lenistwa, lecz z powodu odczuwanego lęku, który może (ale nie musi) współtowarzyszyć innym objawom (m.in. objawy somatyczne – bóle głowy, brzucha, obniżony nastrój), składając się na obraz depresji. Warto wiedzieć, że w przypadku depresji nastolatków kluczowym objawem nie musi być obniżony nastrój tak, jak w przypadku osób dorosłych, ale drażliwość, wybuchowość. Jeśli dostrzegają Państwo u swoich dzieci jeden z tych objawów, warto skorzystać z pomocy psychologa.

Nasze życie od dwóch miesięcy jest w dużym stopniu online. Internet zapewnia nam dostęp do wiedzy, ale także jest źródłem rozrywki i, co najważniejsze, w bardzo dużym stopniu zaspokaja naszą potrzebę przynależności. Zabierając dziecku telefon „za karę” zabieramy mu możliwość kontaktu z innymi. A to obecnie główne źródło silnej potrzeby przynależności naszych dzieci. Tak więc w sytuacji konfliktowej zachęcam do rozmowy, wyrażenia swoich uczuć, potrzeb i oczekiwań odnośnie dziecka. Być może zabranie telefonu jest „szybszym” środkiem dyscyplinującym, ale na pewno mniej skutecznym, zwłaszcza jeśli mówimy o autentycznej relacji z dzieckiem, opartej na zrozumieniu i szacunku.

Zdarzają się sytuacje, w których dziecko sięga do nieadaptacyjnych sposobów radzenia sobie z napięciem emocjonalnym. Sposobów, które być może przynoszą chwilową ulgę, ale nie rozwiązują problemu, a wręcz go pogłębiają. To mogą być papierosy, alkohol, środki psychoaktywne, nadużywanie Internetu                     i gier komputerowych, nadmierne ograniczanie jedzenia lub objadanie się mogące prowadzić do zaburzeń odżywania, samookaleczenia. Jeśli zauważą Państwo                  u swoich dzieci jeden z wymienionych zachowań, proszę nie reagować pod wpływem emocji i nie karać dziecka (krzykiem lub co gorsza – nie odzywaniem się do niego „za karę”). Zachowanie to może być wynikiem trudności, z którymi sobie nie radzi i potrzebuje wsparcia. Warto wówczas  skontaktować się ze specjalistą i uzyskać pomoc (może to być telefon zaufania, psycholog lub pedagog szkolny – można skontaktować się przez dziennik elektroniczny, otrzymają wówczas Państwo i Państwa dziecko odpowiednie wsparcie).

Pamiętajmy również o tym, że nasze dzieci uczą się obserwując nas – dorosłych. Widzą również to, w jaki sposób my radzimy sobie ze stresem. Uczmy ich dbania o siebie i swoje zdrowie psychiczne. Zadbajmy o zdrowe posiłki                     w domu, odpowiednią dawkę snu, uprawiajmy sport, utrzymujmy pozytywne relacje z innymi ludźmi, rozwijajmy pasję. Bądźmy wzorem dla naszych dzieci.

Ten trudny czas minie, a relacje jakie stworzymy z naszymi dziećmi to wieloletnia inwestycja. Pamiętajmy o tym.

Małgorzata Kubicka, psycholog szkolny

————————————————————————————————————–

Drodzy Rodzice

Za nami kolejny tydzień zdalnego nauczania…. Spróbujmy spojrzeć na ten czas jako okazję do wzmocnienia samodzielności Naszych dzieci i ich motywacji do nauki.
Motywacja w nauce zdalnej to kluczowy element pracy ucznia, przy czym bardzo ważna jest motywacja wewnętrzna. Jest to energia, wola do działania, nasz wewnętrzny silnik, ale i wybór, wyrażający się w stwierdzeniu Ja chcę.
Co my rodzice możemy zrobić żeby dzieciom chciało się chcieć uczyć?
Polecam Państwu bardzo dobry artykuł, który wesprze Wasze działania w budowaniu motywacji dziecka.

https://dziecisawazne.pl/wspierac-motywacje-wewnetrzna-dziecka/

Do zobaczenia w szkole

Pozdrawiam

Agnieszka Siej
Pedagog

———————————————————————————————————————

Drodzy Rodzice

Sytuacja epidemii, mimo powolnego zmniejszania restrykcji, nadal trwa. Nasze dzieci przebywają w domu. Jest to trudne zarówno dla rodziców, jak i dzieciaków. Dzieci, szczególnie młodsze, niewiele rozumieją z aktualnych wydarzeń, ale doświadczają ich konsekwencji. Dlatego rozmawiajmy z nimi o tym, nie bójmy się podejmować tematu koronawirusa.
Podaję linki, które będą pomocne w rozmowie.

http://dorotabrodka.pl/wp-content/uploads/2020/03/bajka-o-kwarantannie-i-wirusie-z-kolorem.pdf?fbclid=IwAR17Hrjks1GRndZpF3PtXE8SwNvEiOWEw7W-uGr384Xr-bmqzGbXEdhEKqg

https://dzieciecapsychologia.pl/wp-content/uploads/2020/03/Je%C5%BCyk-Bartek.pdf

Pozdrawiam

Agnieszka Siej
pedagog

———————————————————————————————————-

LEKTURY DLA UCZNIÓW 

Zapraszamy uczniów do korzystania ze stron, które oferują bezpłatny dostęp do lektur i innych książek w formie PDF, e-booka, lub audiobooka.

WolneLektury.pl

Znana i lubiana, całkowicie darmowa biblioteka cyfrowa zawierająca ponad 5500 tytułów, w tym wiele szkolnych lektur. Ebooki są dostępne w wielu formatach, w tym na czytniki. Serwis zawiera także audiobooki. Wszystko dostępne jest za pomocą wygodnej, darmowej aplikacji (smartfony Android i iPhone). Projekt fundacji Nowoczesna Polska.

Lektury.gov.pl

Serwis zawiera wiele szkolnych lektur wraz z ich wykazem oraz opisami. Książki są dostępne online oraz do pobrania w wielu formatach, także na czytniki. Projekt realizowany w ramach Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej.

Polona.pl

Największa w Polsce biblioteka cyfrowa. Zawiera stare książki oraz inne zdigitalizowane zbiory. Większość z nich należy do domeny publicznej, więc są darmowe.

Polska-Poezja.pl

Serwis oferuje klasykę polskiej poezji czytaną przez znanych polskich aktorów. Za darmo, w serwisie YouTube.

Audio-Bajki.pl

Nagrania bajek dostępne za darmo w serwisie YouTube.

Bajkowisko.pl

Serwis oferuje wiele nagrań bajek i audiobooków dla dzieci. Na stronie można za darmo przesłuchać 3 bajki, reszta dostępna jest na kanale YouTube.

Polskie Radio Dzieciom

Zarejestrowane audycje radiowe dla dzieci, zgrupowane w kilku kategoriach: Bajkowy kącik, Opowieści ludów świata, Wieczorne pogaduchy, Słuchowisko, Książki do poduchy. Wszystko bezpłatnie i bez konieczności  logowania.

———————————————————————————————————-

Szanowni Rodzice

Obecna sytuacja jest dla nas wszystkich trudna i pełna wielu niewiadomych, które budzą zagrożenie i strach.

W sytuacji zagrożenia doświadczamy wielu różnych trudnych emocji: strach, lęk, smutek, gniew, złość. Dorośli, dzięki swojemu doświadczeniu życiowemu, potrafią radzić sobie, w różnym stopniu, w sytuacji dla nich trudnej. Dzieci najczęściej posiadają niewielkie doświadczenie życiowe, które pomogło by im uruchomić mechanizmy nakierowane na przetrwanie w sytuacji zagrożenia. Dlatego my dorośli, rodzice jesteśmy po to, by im pomóc.

W jaki sposób my rodzice/opiekunowie możemy pomóc dzieciom radzić sobie z lękiem?

Jak pomóc dzieciom radzić sobie z lękiem podczas epidemii koronawirusa ?

  • „być dostępnym” tzn. być gotowym na wysłuchanie dziecka „tu i teraz”, wtedy kiedy dziecko tego potrzebuje, można powiedzieć: „Widzę, że coś Cię trapi, powiedz mi o tym”;
  • zachęcać dziecko do rozmowy i wyrażania trudnych emocji, możesz użyć pomocnych zwrotów: „Chcę, żebyś wiedział, że dla mnie to ważne, co mówisz”, „Widzę, że coś Cię martwi, jestem gotowy, żeby Cię Wysłuchać”;
  • wyrażać własne obawy i uczucia w sposób kontrolowany (bez krzyków i nieprzewidywalnych, agresywnych zachowań), pokazując w ten sposób, że każdy z nas ma prawo do przeżywania i wyrażania trudnych, nieprzyjemnych emocji;
  • jasno i zwięźle odpowiadać na pytania zadawane przez dziecko, nie unikać odpowiedzi lub co gorsze oszukiwać np.: „Ten wirus to nic poważnego, nic złego się nie stanie”;
  • ważne by opierać się na faktach, mówić jak jest, jak to wynika z aktualnego stanu wiedzy o koronawirusie;
  • omawiać na bieżąco trudne sytuacje, wspólnie poszukiwać rozwiązania problemu, ważna jest tu solidarność rodzinna: „Będziemy działać razem”;
  • pokazywać dziecku, że pomimo trudnej sytuacji, związanej z epidemią, można podjąć odpowiednie działania, na które mamy wpływ i które dają nam pewne poczucie kontroli np. dbanie o nawyki higieniczne dnia codziennego (możemy wspólnie z dzieckiem opracować graficzną instrukcję mycia rąk i powiesić ją w łazience);
  • zachęcać dziecko do poszukiwania czynności, które są przyjemne: właśnie teraz jest czas na poszukiwanie i rozwój zainteresowań;
  • ograniczyć czas oglądania TV czy poszukiwania informacji w Internecie do niezbędnego minimum np.: wieczorem, unikając tym samym „nakręcania” siebie i dziecka w niepotrzebne przeżycia.

                                                                                              Agnieszka Siej – pedagog

——————————————————————————————-

Szanowni Rodzice

W okresie kwarantanny bardzo dużo czasu spędzamy z dziećmi w domu, podaję kilka propozycji na nudę.

Zabawy dla dzieci młodszych (klasy I-III)

1.Porysować lub pokolorować kolorowanki.
2. Zbudować namiot z koców i poduszek.
3. Porobić dzieła sztuki, a następnie udekorować nimi ściany (inspiracja można szukać na Pintereście).
4. Pobawić się plasteliną lub masą solną.
5. Przygotować plan menu na cały dzień i razem przygotować posiłki.
6. Zimno, ciepło, gorąco – jedna osoba chowa w pokoju lub domu ,,skarb’’ (może być cukierek, maskotka, piłeczka), po czym nakierowuje drugą na położenie przedmiotu właśnie słowami ,,ciepło- zimno’’. Grę można przedłużyć poprzez pozostawianie wskazówek na schowanych karteczkach – przykładowo, dziecko musi znaleźć w salonie kartkę, która naprowadzi go do kolejnego pomieszczenia ( w formie krótkiej zagadki np. ,,Myjemy tam ząbki i rączki’’) aż do ostatniego miejsca, w którym odnajdzie skarb.
7. Przebieranki – rzucamy hasło np. piraci, Egipcjanie czy kosmici, a zadaniem dziecka jest przygotowanie tematycznego kostiumu z rzeczy znalezionych w domu.
8. Kalambury.
9. Teatr cieni – wymyślmy z dziećmi (lub poszukajmy w Internecie) jak za pomocą dłoni pokazać cień np. królika, psa, wielbłąda, a następnie za pomocą latarki i pustej ściany przygotujmy przedstawienie.
10. Zrobić kukiełki ze skarpetek lub misia ze starej rękawiczki (ponownie – Pinterest się kłania).
11. Zrobić maraton bajek (taki prawdziwy, najlepiej z popcornem!).
12. Przeprowadzić proste eksperymenty naukowe.
13. Zrobić wspólnie drzewo genealogiczne.
14. Teatr bajek – czyli teatrzyk nieco inny niż zwykle; dziecko losuje bajkę (np. Smerfy, Kraina Lodu, Auta) i gatunek filmowy (np. western, przygodowy, komedia), a następnie jego zadaniem jest przygotowanie scenerii, rekwizytów, kostiumów (dla siebie, rodzeństwa lub zabawek) i zaprezentowanie się innym.
15. Wieczór gier planszowych lub tworzenie swojej własnej gry.
16. Zrobić tor przeszkód – pod krzesłem można też przejść, koc może stać się tunelem a szalik będzie linią startową.
17. Pobawić się w sklep/lekarza/fryzjera.
18. Pomalować twarze.
19. Zeszyt kreatywności – w starym zeszycie możemy przygotować dla dziecka zadania (po jednym na każdą stronę), wzorując się na popularnej serii ,,Zniszcz ten dziennik’’ np. zadźgaj tę stronę ołówkiem, wypełnij tę stronę kółkami, naszyj coś na tej stronie, obrysuj przedmioty, odrysuj swoją rękę itp.
20. Porobić porządki w domu.
21. Przygotować dekoracje świąteczne, pomalować pisanki.
22. Zrobić zakładki do książek.
23. Narysować własny komiks.
24. Ułożyć swoją piosenkę na melodię ulubionego utworu.

                                                                                                    Agnieszka Siej – pedagog

————————————————————————————————————————-

GRY I ZABAWY DLA DZIECI KLASY IV-VIII

  1. Zróbmy maraton filmowy.
    2. Pograjmy w planszówki lub zróbmy swoje własne gry.
    3. Poróbmy DIY (zrób to sam) – w Internecie jest sporo pomysłów; może pomalujmy starą koszulkę, namalujmy coś na kalkulatorze lub zrobimy ‘’ścianę zdjęć’’ w pokoju?
    4. Zróbmy domowe SPA.
    5. Zagrajmy w domową wersję ,,Jaka to melodia?’’, ,,Milionerzy’’ czy ,,Familiada’’.
    6. Bajki – dajemy dziecku do wylosowania bajkę (np. Smerfy, Scooby Doo, Kraina Lodu), a także gatunek filmowy (np. western, komedia, telenowela, horror). Następnie dziecko ma za zadanie przygotować scenografię, rekwizyty i kostiumy, a potem przedstawić nam to w formie teatrzyku lub filmiku.
    7. Pokaz mody – zarzućmy temat: od kosmitów, przez biznesmanów, na Fashion Week wiosna 2020 kończąc.
    8. Zagrajmy w karty – makao, wojna, a może uno?
    9. Escape room – czyli po prostu zamknięcie dziecka w pokoju na godzinę lub więcej, ale w trakcie się nie nudzi i po wyjściu prosi o więcej. Internet jest niezastąpionym źródłem inspiracji, a dzieciaki uwielbiają takie niecodzienne łamigłówki.
    10. Nadrabianie zaległości – starsze dzieci mają obowiązki szkolne; może akurat mają lekturę do przeczytania.
    11. Ugotujmy coś razem.
    12. Przeprowadźmy eksperymenty – Internet czy książki są tutaj znowu źródłem inspiracji.
    13. Ułóżmy coś z Lego, a jeśli jesteśmy cierpliwi – zróbmy miasto z zapałek i kleju.
    14. Ułóżmy puzzle, które odkładaliśmy na ,,kiedyś’’ – to ,,kiedyś’’ właśnie nadeszło!
    15. Zróbmy porządki – czy to w szafie z ubraniami, komodzie z płytami czy szafce z przyprawami.
    16. Fotografowanie – pokażmy dziecku ,,jak to się kiedyś robiło zdjęcia’’ i nauczmy je kadrowania, dobierania światła itp. Jeśli nasza wiedza jest uboga w tych obszarach zainteresowań to pamiętajmy, że w Internecie znajdziemy masę pożytecznych książek, filmików, poradników i innych.
    17. Zacznijmy się uczyć nowego języka – razem raźniej!
    18. Jeśli posiadamy psa – zachęćmy dziecko do nauczenia go sztuczek.
    19. Własny świat – czyli super patent na rozwijanie wyobraźni. Zadaniem dziecka jest wymyślenie swojego własnego świata, rządzącego się swoimi własnymi prawami. Do tego dochodzą bohaterowie, ich perypetie, rodziny… Zwykła zabawa ,,ot tak z nudów’’ może spowodować, że ten ich świat zostanie z nimi na dłużej, będzie stale dopracowywany i stanie się ich nierozłączną częścią.                                  

                                                                                              Agnieszka Siej – pedagog