Co roku przychodzi taki czas smutno- radosny, kiedy musimy pożegnać najstarszych uczniów naszej szkoły. Są to chwile pełne wzruszeń, wspomnień, ale i zadowolenia z osiągnięć i wspólnie spędzonych lat w murach szkoły podstawowej. Tu przed kilkoma laty z sercem pełnym obaw i oczami lśniącymi od łez obecni absolwenci zostali przyprowadzeni za rękę przez troskliwych rodziców. Bardzo szybko okazało się jednak, że uczęszczanie do szkoły ma swoje zalety. To tu zawiązało się wiele przyjaźni, które z pewnością przetrwają lata próby, tu czas mijał na wesołej zabawie w gronie kolegów i koleżanek, tu można było rozwijać swoje zainteresowania i pasje oraz poszerzać wiedzę o otaczającym świecie. Szkoła to nie tylko budynek, ławki, krzesła, tablice… szkoła to przede wszystkim ludzie: uczniowie, grono pedagogiczne, rodzice i pracownicy administracyjni. To oni wszyscy razem i każdy z osobna tworzą jej niepowtarzalny klimat, każda z tych osób zostawia w niej kawałek siebie. Każdy uczeń przechodzący na kolejny etap edukacji zostawi w sercach osób, z którymi współpracował swój ślad.
Dziękując za trud włożony w wychowanie i edukację uczniowie klas szóstych przygotowali pod kierunkiem p. Justyny Wereszczyńskiej, p. Jolanty Antos, p. Anny Dudziak oraz p. Małgorzaty Stępień piękną część artystyczną. Była to kolejna okazja to wykazania się swoimi talentami, ale i niegasnącym poczuciem humoru. Także uczniowie klas piątych zaśpiewali dla swoich starszych kolegów piosenkę pożegnalną pod tytułem „ Biegnij przed siebie”. Tak oto dla naszych szóstoklasistów zakończył się pewien etap życia, jednak rozpoczął kolejny. Życzymy im wielu sukcesów, wspaniałych wrażeń i wytrwałości na tej nowej drodze. Nie mówimy „ Żegnajcie!” , a „ DO ZOBACZENIA!”
