10 stycznia w murach naszej szkoły zagościły anioły. Te zwyczajne, które kochają muzykę serca, i te niebieskie, które żyją pośród nas i czasem przechylają głowę, by przyjrzeć się codzienności. Wszystkie razem, widoczne i niewidoczne, zaśpiewały kolędy Nowonarodzonemu. A wraz z nimi nauczyciele miejskich placówek oświatowych, pracownicy Lubartowskiego Ośrodka Kultury i Urzędu Miasta. Jak było?
Przede wszystkim ciepło. Relację z naszego spotkania moglibyśmy rozpocząć od tego, kto był i zaszczycił, a kogo zabrakło, jak wypadła prezentacja kolęd i kto śpiewał najlepiej, ale…
…to nic, to wszystko nie było najistotniejsze w tym dniu. Prawdziwy wymiar takich spotkań kryje się zupełnie gdzie indziej…
Klimat Bożego Narodzenia zawsze sprawia, że patrzymy na siebie z życzliwym dystansem, a nam, nauczycielom, jest ze sobą po prostu dobrze. Razem śpiewamy, oklaskujemy wszystkich, bawimy się i zastanawiamy nad tym, co chcielibyśmy powiedzieć Najwyższemu, bo łączą nas te same problemy i jakoś czujemy podobnie. „Kolęda płynie z wysokości”, ale otula swoim ciepłem ludzi tu, na ziemi, i wkłada w ich dusze anielską wrażliwość. Takie chwile, choćby raz do roku, dają nam odczuć, że łączy nas coś więcej, niż wspólnie wykonywany zawód. Dlatego dziś serdecznie dziękujemy tym, którzy zechcieli zagościć w SP4, przyjąć nasze ciepło i podzielić się swoim.
