”Zapamiętam moją szkołę
Zapamiętam po kres dni
Będę o niej zawsze myślał, będę o niej ciągle śnił
Ukochana moja szkoło, choć daleko będę stąd
W mej pamięci pozostanie każda chwila, każdy kąt
Dzisiaj już żegnam cię
Choć pozostać tu chcę
Muszę odejść, gdzie los wzywa mnie.”
Śmiech, łzy, radość i dogłębne wzruszenie, rosnące napięcie i rozrzewnienie…tak w skrócie można opisać przepiękną uroczystość podczas, której uczniowie klas szóstych żegnali się z murami szkoły podstawowej, swoimi nauczycielami i kolegami oraz koleżankami. Szybko minęło sześć lat podczas, których stawali się starsi i dojrzalsi. „W podzięce za dar najpiękniejszy, za wiedzę i serce” panu dyrektorowi Krzysztofowi Świciowi, wychowawczyniom- pani Bożenie Stępień, pani Ilonie Wójtowicz i pani Renacie Budzyńskiej, całej Radzie Pedagogicznej, wszystkim pracownikom szkoły oraz rodzicom zadedykowali wspaniały program artystyczny. Mieliśmy także okazję obejrzeć ciekawe prezentacje multimedialne przygotowane przez każdą z klas. Tradycją naszej szkoły jest również przygotowanie pożegnalnego przedstawienia przez klasy V dla klas VI. I tu młodsi koledzy wykazali się wyjątkowym poczuciem humoru i wyczuciem artystycznym, co jak można było zaobserwować przypadło do gustu starszym uczniom. Wyjątkowo w tym roku także klasy IV delegowały na tę uroczystość swojego przedstawiciela- Jakuba Podleśnego, który wraz ze swoją partnerką Kornelią Białek zaprezentowali piękne wykonanie tańca towarzyskiego. Na zakończenie obydwie klasy zaśpiewały wyjątkową piosenkę finałową, której fragment refrenu brzmi- „..Ale to już było i nie wróci więcej…”. My jednak wierzymy, że absolwenci naszej szkoły powrócą jeszcze do swych starych klas, by z uśmiechem na twarzy opowiedzieć jak liczne sukcesy osiągają w dalszej karierze szkolnej i życiu osobistym.
Serdecznie i z rozrzewnieniem będziemy wspominać te piękne chwile.